Er zijn natuurlijk heel veel (oud) scouts die een mooie tijd hebben beleefd op Gilwell Ada's Hoeve. En regelmatig komen we ze op ons terrein tegen om wat 'nostalgie te snuiven'.
Zo kreeg ik onlangs een dergelijk verzoek van Bauke Terpstra uit Emst.
Bauke had Aart van Soest, een oud mede leider en ex beroepskracht van Scouting Nederland, op bezoek en samen wilden ze graag nog eens op Ada's Hoeve rondwandelen. Omdat ik toch op Ada's Hoeve was, heb ik hen aangeboden om een rondleiding te geven over het terrein.
Bauke was deelnemer in een toenmalig groepje buitenleven die ook de natuur van de kampeerterreinen onder de aandacht bracht. Hij is o.a de maker van een natuurwandeling op Ada's Hoeve. Deze wandeling staat aan de wieg van onze huidige rondwandeling.
Aart van Soest was vaandrig bij de Jagermeester Johan Bentinck groep uit Apeldoorn. Hij kwam vlak na de fusie in 1972 bij Scouting Nederland in dienst en hield zich o.a. bezig met evenementen en Gilwell cursussen. Aart is getrouwd met Marcelle Bosch, ook voormalig beroepskracht bij Scouting. Vanuit Scouting zijn beiden voor een project naar Zuid -Afrika vertrokken. Na afloop van dat project zijn ze daar blijven hangen, hebben een boerderij gekocht en verbouwd en runnen deze nu als lodge met allerlei toeristische activiteiten. Zo gan ze met gasten op tour en laten hen het dagelijkse leven van de lokale bewoners ervaren op het platteland van Limpopo, de noordelijkste provincie van Zuid-Afrika. Niet toeristisch, maar echt zoals het is. (zie www.madiathavha.com)
De eerste reactie bij het betreden van Ada's Hoeve was 'wat ziet het er goed uit'. Mooi groen en opgeruimd. De leidersvelden waren helaas wat minder groen, maar nog zeer herkenbaar. De - nu tot trekkershut - omgebouwde stores, de restanten van de poort, de washokken. Die stonden er al in de zeventiger jaren. Jammer dat de patrouillehoeken op het 1e Leidersveld niet zo goed meer herkenbaar zijn en dat de poorten (bijna) zijn verdwenen. Misschien iets voor een herstelproject in de toekomst. De sfeer in de receptie, de shop en het magazijn, evenals het Jongensveld bleken ook nog herkenbaar. Natuurlijk werd nog even doorgepraat over het beheer vroeger en nu. Na een uurtje of wat vertrokken beide heren weer, verheugd en vol nostalgische gevoelens. Ze hebben er op de terugreis vast nog over doorgesproken. En ben je ooit van plan om naar Zuid Afrika te gaan? Je hebt nu in ieder geval een logeeradres.
(Hans Hogenbirk)