Het eerste leidersveld is de bakermat van de Gilwell training in Nederland. Al vanaf 1923 werden 'padvindersleiders' hier getraind. Later, toen er meer cursussen werden gegeven en ook de welpenleiding meedeed werd ook het tweede Leidersveld in gebruik genomen.
Op beide velden stond een 'store'. Hier werden de kampeermaterialen opgeborgen en kon de cursusstaf bivakkeren als er een training werd gegeven. De deelnemers kampeerden in nesten of patrouilles in de verschillende hoeken van het terrein. Op het eerste leidersveld waren dit de hoeken voor de uilen, de houtduiven, de koekoekken, de spechten en de roeken.
In deze hoeken stond een houten tafel met demontabel blad en twee zitbanken. De rest van het 'meubilair' werd door de deelnemers gepionierd.
In het midden van het veld was een cirkel met houtblokken als bank en een kampvuurplaats in het midden. Hier werden de groepsdiscussies en gesprekken gevoerd. Ook was er een gong en een mededelingenbord. (zie de tekeningen, opgestuurd door Tim Krooneman, die hier in 1959 zijn cursus volgde)
Bij het tweede leidersveld, het domein van de welpenleiding, stond uiteraard een raadsrots en was ook een mededelingenbord.
Lange tijd bleven de leidersvelden gereserveerd voor de cursussen. Daarna uitsluitend voor gehandicapte groepen, omdat er een wasgebouw bij het terrein hoorde. Pas vanaf circa 1990 wordt er ook door andere groepen gekampeerd.
