Scouting is al jaren met Ommen verbonden.

In 1908 ontstonden in Engeland de eerste Scouting groepen. Dat kwam nadat de Engelsman Robert Baden Powell het boekje Scouting for boys had geschreven. De generaal zette daarin uiteen hoe hij jongens verantwoordelijkheidsbesef wilde bijbrengen met behulp van verkenningstechnieken.
Vanaf 1910 ontstonden in Nederland de eerste padvindersgroepen. Vanaf 1913 kwamen deze op initiatief van Baron Philip Dirk van Pallandt, erfgenaam van landgoed Eerde, naar Ommen. Van Pallandt was actief betrokken bij de Haagse padvinderij. Hij ontving ook padvinders op het landgoed van zijn vader bij Wassenaar. Na zijn erfenis van de landgoederen Eerde en het Laer stelde hij zijn domein beschikbaar als kampeerterrein voor padvinders.
Er werd vooral gekampeerd bij de Steile Oever aan de Regge, later bij Ada's Hoeve aan de Vecht. Hier kreeg de kampleiding in 1922 de beschikking over een eigen (padvinders)boerderij, de Laarhoeve.

Gilwell Ada's Hoeve
Op het landgoed Gilwell Park in Engeland was een trainingscentrum voor scoutingleiders. Zij konden hier een speciale cursus voor leiders volgen. Dat wilde men in Nederland ook. In 1923 bood Baron van Pallandt aan om Ada's Hoeve hiervoor te gebruiken en vanaf die tijd vonden de Gilwell trainingen ook hier plaats. Vandaar ook de naam Gilwell Ada's Hoeve.
In 1935 verkocht Van Pallandt Gilwell Ada's Hoeve met 44 ha grond aan de NPV (Nederlandse Padvinders Vereniging).
Nadat in 1973 de NPV fuseerde met de padvindersverenigingen voor katholieken en meisjes en verder ging als Scouting Nederland verloor Gilwell Ada's Hoeve de functie van landelijk trainingscentrum. Maar het bleef een bruisend landelijk kampeerterrein.

Zie ook: http://www.regiocanons.nl/overijssel/salland/ommen/ada's-hoeve

Al een eeuw lang zijn er scouts en scoutingactiviteiten op Labelterrein Eerde van Scouting Nederland aan de Kruupweg in Ommen. Dankzij baron Philip van Pallandt groeide landgoed Eerde uit tot kloppend hart van de padvinderij. Toen Van Pallandt in 1913 – hij was slechts 23 jaar – eigenaar werd van het landgoed gaf hij meteen de padvinderij vrijelijk toegang. Het kampeerterrein werd toen onderdeel van de Nederlandse Padvindsters Gilde (NPG). Het scoutingkampeerterrein Eerde was slechts een klein deel van het landgoed van de baron, dat meer dan 1.500 hectare omvatte. De huidige boswachterij Ommen, het Eerder Achterbroek en het kasteel Eerde met grondgebied maakten er allemaal deel van uit. Al meteen in 1913 kampeerden de eerste padvinders aan de Regge bij de Steile Oever.

NPO Troep 2 – later de Baron van Pallandt Troep – uit Den Haag stond onder leiding van Jan Schaap, een belangrijke persoon in de eerste jaren van de padvinderij in Nederland en een goede vriend van de baron. Hij zou vanaf 1913 elk jaar met zijn Troep terugkeren voor een kamp op Landgoed Eerde. Kampeerterrein Landgoed Eerde van Scouting Nederland is een klein en rustig kampeerterrein. Padvinders hebben dit prachtige gebied 100 jaar geleden ontdekt en de scouts van de 21e eeuw vinden de weg nog steeds naar dit ongerepte stukje bos langs de rivier de Regge. Op het terrein bevinden zeven verschillende kampeerterreintjes met enkel een kraantje voor stromend water. Geen elektriciteit. Open vuurtjes moeten zorgen dat water en eten gekookt kan worden. Verder een Blokhut en een Stafhuisje, gebouwd rond 1926. En er is nog een wc. Meer niet. Anno 2013 vind je op kampeerterrein Eerde nog steeds de sfeer van vroeger.

Padvindsters

Toen in 1923 de eerste leiderscursussen werden gegeven op Gilwell Ada’s Hoeve, aan de Zwolseweg, was Ommen het middelpunt van de Nederlandse padvinderijbeweging. De trainingen voor de leidsters van het Nederlandsche Meisjesgilde gingen eveneens in 1923 van start, op het terrein in Eerde. Landgoed Eerde werd het hoofdkampeerterrein en opleidingscentrum voor de vrouwelijke padvinders. Heel lang hebben ook alleen maar meisjes en vrouwen gekampeerd op Eerde. In de zeventiger jaren kwam daar een einde aan en werd geen onderscheid meer gemaakt.

De eerste Blokhut en ook het Stafhuisje in Eerde zijn gebouwd rond 1926. Kort na de oorlog is de Blokhut afgebrand en in een eenvoudiger en kleinere uitvoering in 1948 herbouwd. Ook is toen het Stafhuisje verbouwd. Het Stafhuisje was niet meer dan een kamer en keuken met een rieten dak en een houtkachel in de kamer. Alle wanden waren gewoon van hout. In 1944, tijdens de bezetting van de Duitsers tijdens de 2de wereldoorlog, dreef de honger veel mensen uit de Randstad richting het oosten. Ook de familie Hengst (vader, moeder en 2 zoons) verliet Den Haag en kwam terecht in Ommen. De padvinderij was verboden door de Duitsers en zo kwam het dat ook de gebouwen van de padvindsters op Eerde leeg stonden. Van de baron kreeg de familie Hengst toestemming om in de Blokhut in te trekken. Na de oorlog, in 1945, leefde de padvinderij weer op en de familie Hengst moest de Blokhut weer verlaten. In 1948 verhuisde de familie Hengst naar Ommen.

Koninklijk Bezoek

Als tienjarig meisje kwam Prinses Beatrix in 1948 naar Eerde met haar scoutinggroep. Het Stafhuisje werd hiervoor aangepast. Er werden een slaapkamer, open haard, douche en wc aangebouwd en er kwam een grote zolder op. Padvindster “Koningin Juliana” bezocht in 1953 Eerde. Haar bezoek werd breeduit gemeten in het Nederlandse Weekblad De Spiegel. Met de Vereniging tot behoud van Natuurmonumenten – de huidige eigenaar van het landgoed – is een contract afgesloten waarin Natuurmonumenten de Blokhut en het Stafhuisje over heeft gedragen aan het beheerteam van het Scouting kampeerterrein.

Bron: ‘De Darde Klokke’ November 2013 Editienummer 169
Drie moandeleks tiedschrift veur Ommen in samenwerking met de Historische Kring Ommen.
Het artikel ‘Scouting in Ommen ‘is geschreven door Harry Woertink

Als je vanaf Ada's Hoeve via de Koesteeg een ijsje gaat halen bij Ekkelenkamp zie je na de hertenkamp aan je rechterhand een fraai huis, de Laarhoeve (Koesteeg nr 5). Vroeger was dit de padvindersboerderij; een soort pension voor leden van de Nederlandse Padvinders Vereniging (NPV).

Vanaf 1923 is deze boerderij al in gebruik bij de toenmalige padvinders. Vanaf 1928 werd het gehuurd en werden aanzienlijke verbeteringen aangebracht. Zo werd de riolering aangepakt en toiletten op de bovenverdieping aangelegd. De potstal werd verbouwd tot welpenhuis en de logiesruimte werd uitgebreid. De architect A. van Leeuwen wist met al die verbouwingen toch de oorspronkelijke sfeer en stijl te behouden.